نوروزهای خاکی

به گزارش خبرنگار شاهد جوان، 31شهریور1359 بود که ارتش بعث عراق با رویای تصرف سرزمین مادری‌مان در اندک زمانی، از سه جبهه به کشور حمله کرد. در نخستین روزهای این یورش ناجوانمردانه حدود 30 هزار کیلومترمربع از خاک کشورمان به اشغال عراق درآمد. با فرمان حضرت امام(ره) جبهه دفاع درمقابل تجاوز آشکارای صدام به سرزمین مادری ما شکل گرفت و تمام اقشار جامعه برای بیرون راندن دشمن بعثی جان خود را در کف اخلاص گذاشتند و بی درنگ به سوی دشمن شتافتند.
دفاع مقدس 8 سال به طول انجامید و بسیاری از جوانان، نوجوانان، مردان، زنان و حتی سالخوردگان جامعه در راه دفاع از کشور به شهادت رسیدند. در طول این سالها زندگی همچنان با امید ادامه داشت.
 هشت نوروز بر دفاع مقدس گذشت و بودند پدران و مادرانی که با آرزوی پیروزی سپاه اسلام بر سرسفره‌‌های هفت سین دعای تحویل سال را زمزمه می‌کردند.
 درجبهه دفاع مقدس زندگی‌ها آسمانی بود چیزی از جنس بودن برای دیگران و مردن برای دیگران. هیچکس برای خود چیزی نمی‌خواست و هر چه بود بخشش بود و احسان به هم نوع. زمانی که جنس نیاز انسان زمینی نباشد وهر آنچه هست و نیست برای رضای حق تعالی صرف شود، آنجا محل عروج عاشقان است. همه آمده بودند عاشقی کنند برای معشوق وحق تعالی. چه زیبا برگزید بسیاری از این عشاق را. جنگ بود و گلوله، خون بود و آتش، دعا بود و ثنا برای سیرعلی الله. آنان که فهمیدند چه کنند تا رستگار شوند در دنیا و آخرت، با پای دل و جان، تن به قضای الهی دادند و تن خاکی را سپر دین و ناموس کردند وعاشقانه جان دادند. جان را به جانان دادند که خریدارش بود و تن خاکی را به دنیای فانی سپردند و روح متعالی خود را به محضر خداوند زمین و زمان رساندند. این هشت سال، هشت بهار با خود به همراه داشت. هشت سفره هفت سین که سین‌هایش سجاده بود و سربند یازهرا(س)، سرنیزه بود و سیم خاردار، سیمینوف بود و سیم چین، ساعت بود که نشان می‌داد زمان عروج رسیده ووداع یاران. هشت بهار در هشت سال دفاع مقدس بر این سرزمین گذشت که با بهارش جوانه‌های دیگر روِییدند تا خود را فدای دین و سرزمین کنند. در این دوران که با راحتی خیال آمدن بهار را به یکدیگر تبریک می‌گوییم باید بدانیم که چه خون‌هایی برای بهاری شدن این سرزمین بر خاک ریخته تا ما بمانیم و بهاران عمرمان را بگذرانیم. آن روز‌های خاکی مردان افلاکی را آسمانی کرد و با خود برد و ما جاماندیم با یک دنیا حسرت زمینی شدن. بهار را با یاد و خاطره مردان دلیرسرزمینمان و آنان که رفتند تا ما بمانیم عطر گل یاس زنیم واز خداوند متعال بخواهیم ما را رهرو صدیق شهدا و امام(ره) قراردهد.

ابوالفضل کیمیایی