به گزارش گروه شاهد جوان، «نلسون رولیهلاهلا ماندِلا» معروف به «مادیبا» ۱۸جولای ۱۹۱۸ (103 سال پیش) در روستایی کوچک به اسم «موزو» در آفریقای جنوبی به دنیا آمد.
به دلیل موقعیت ممتاز پدرش و خوانواده‌شان به دانشگاه رفت و مدرک حقوق خود را از یکی از معتبرترین دانشگاه‌ها گرفت.
سابقه مبارزاتی او به همان دوره جوانی و دانشجویی‌اش برمی‌گردد. اما مبارزه علیه چه؟ ضد «آپارتاید»
آپارتاید به معنای جدایی است و در قرن گذشته اصطلاحی بود برای نامیدن نژادپرستی. در کشور آفریقای جنوبی سال‌ها هلندی‌ها و در مجموع سفیدپوست‌ها بر سیاهپوستان برتری داشتند.
در سال 1961 میلادی یعنی زمانی که نلسون 43 ساله بود، رهبری گروه «اومخونتوو سیزوه» را برعهده گرفت. این کلمه به معنای «نیزه ملت» است یعنی سلاحی ساده که مردم آفریقا در برابر اروپایی‌های متجاوز و مسلح به انواع سلاح گرم از خود و سرزمینشان دفاع می‌کردند.
سه دهه در زندان
ماندلا در سال ۱۹۶۲ به علت همین مبارزات ضدنژادپرستی به زندان افتاد. او در دادگاه به جای طلب بخشایش باز هم به نژادپرستی و حکومت آپارتایدی کشورش تاخت و نهایتا محکوم به حبس ابد با اعمال شاقه شد. در ادامه حتی همسرش هم زندانی شد.
ماندلا در زندان «پالزمور» به علت نمناکی و تاریکی سلولش به بیماری سل مبتلا و به خاطر بیگاری در معادن و کوههای آهکی و تاثیر منفی انعکاس نور از آهک، چشمانش ضعیف شد.
زندانی که در میان استقبال پرشور مردم کشورش آزاد شد
ماندلا هر چند در زندان بود اما نهالی که کاشته بود به سرعت رشد می‌کرد و کسانی که به خاطر پیشگامی نلسون، مبارزه با آپارتاید در ذهنشان جوانه زده بود، راهش را ادامه دادند.
نلسون تا ۱۹۹۰ به مدت ۲۷ سال در زندان بود که به خاطر تلاش‌های همزمانِ ماندلا و همسرش و همچنین نتیجه دادنِ مذاکرات دولت و شخص ماندلا، «فردریک دکلرک» رئیس جمهور وقت، پایان ممنوعیت فعالیت کنگره ملی آفریقا و دستور آزادی او را صادر کرد و ماندلا که در ۴۴ سالگی محبوس شده بود در ۷۱ سالگی، ساعت سه و پنجاه دقیقه عصر روز یازدهم فوریه ۱۹۹۰ (22 بهمن 1368) بعد از طی ۱۰هزار روز زندان، سرانجام در میان استقبال بی‌نظیر مردم آزاد شد.
جالب آنکه آزادی ماندلا همزمان بود با بسیاری از تحولات مهم سیاسی در جهان مثل سقوط حکومت کمونیستی در شوروی، پایان یافتن جنگ سرد، فروپاشی دیوار برلین و ...
اولین رئیس جمهور سیاه پوست آفریقای جنوبی
۲۷ آوریل ۱۹۹۴ با برگزاری نخستین انتخابات همگانی (سیاهپوستان، رنگین پوستان و سفیدپوستان) تاریخ آفریقای جنوبی با پیروزی حزب کنگره ملی آفریقا، ماندلا به عنوان نخستین رئیس جمهور سیاه پوست به مدت ۵ سال انتخاب شد.
ریاست جمهوری موجب ترک ساده زیستی او نشد و ضمن برقراری ارتباط مثبت با همه جهان، از هیچ فرصتی جهت گرفتن کمک برای مردم محرومش مضایقه نکرد. ماندلا پس از پایان ریاست جمهوری تبدیل به یکی از طرفداران سازمان‌های فعال اجتماعی شد. او سال‌ها ریاست کنگره آفریقا را بر عهده و یکی از فعالان مبارزه با ایدز بود (پسرش، «ماکگاتو» ۶ ژانویه ۲۰۰۵ در نتیجه ابتلا به ایدز درگذشت.)
رهبری که سازمان ملل روزی را به نامش کرد
بخاطر تلاش‌های ماندلا بود که جام جهانی ۲۰۱۰ در آفریقا برگزار و برای آخرین بار در مراسم جام جهانی در جمع عمومی ظاهر شد.
او جوایز بین‌المللی زیادی از جمله جایزه صلح نوبل را در سال 1993 دریافت کرد. او نخستین دکترای افتخاری بعد از انقلاب اسلامی را در دانشکده حقوق دانشگاه تهران دریافت کرد (تابستان سال 1371) . ماندلا ژوئن ۲۰۰۴ یعنی 17 سال پیش در ۸۵ سالگی اعلام کرد که از زندگی سیاسی کناره‌گیری کرده است. نوامبر ۲۰۰۹ روز تولدش را رسما سازمان ملل متحد به نام «روز بین المللی ماندلا» نامگذاری کرد. سرانجام ماندلای ۹۵ساله ۵ دسامبر ۲۰۱۳ میلادی در منزل شخصیش بر اثر بیماری و کهولت درگذشت.
درس‌هایی از زندگی ماندلا
درس‌های مهمی از زندگی سیاسی ماندلا به جا مانده است؛
برابری: ماندلا قهرمان مبارزه با تبعیض نژادی است. یعنی مخالفت با محرومیت از حقوق اجتماعی به خاطر رنگ پوست و نژاد. این یعنی برابری همه. او توانست با مبارزات دامنه‌دارش برابری انسان‌ها را به جهانیان اثبات کند و بگوید آزادی و عدالت فراتر از نژاد و رنگ است. ضمنا او تنها مخالف برتری سفید بر سیاه نبود بلکه با برتری سیاهان بر سفیدها نیز مخالف بود.
بخشش و گذشت: ماندلا بعد از پیروزی قبل از هر چیز خواست زندانبانش را ببیند. وقتی زندانبانش را آوردند با بخشیدن او، همه را که منتظر انتقام‌گرفتن و مجازات بودند غافلگیر کرد و گفت: «همان طور که ستمدیدگان باید آزاد شوند ظالمان هم حق آزادی دارند. مردی که آزادی مرد دیگر را می‌گیرد خود اسیر نفرت است».
برادری: برادری ثمره گذشت او است. وقتی او حتی دشمنانش را می‌بخشد آن‌ها را به برادران خود و در ابعاد وسیع‌تر تمام جامعه را به برادران هم مبدل می‌کند.
در نهایت، مهمترین درس زندگی ماندلا تلاش برای صلح و آزادی است که گاه به ناچار از مسیر مبارزه می‌گذرد.
انتهای مطلب/
