به گزارش شاهد جوان، هواپیمای «سی 130» با ده‌ها سرنشین از اصحاب رسانه و ارتش جمهوری اسلامی ایران، حوالی ظهر فرودگاه مهرآباد را به مقصد فرودگاه بندرعباس برای شرکت در رزمایش «پیروان ولایت» در چابهار ترک کرد، اما دچار نقص فنی شد و پس از برخورد با ساختمانی در شهرک توحید، سقوط کرد و مقصد نهایی تمام سرنشینان آن، آسمان بی‌کران و رضوان الهی شد.
شهید «سید هادی حسینی سنگری» از شهدای این حادثه فراموش ناشدنی است که همراه تیم گروه اجتماعی شبکه یک در این پرواز حضور داشت و آسمانی شد. «سید حسین حسینی سنگری»، پدر این شهید والامقام که فرزندش در حوزه تئاتر نیز تجربه بازیگری داشته است به «شاهد جوان» گفت: سید هادی جوانترین شهید این حادثه بود. خداوند بیست و ششم اردیبهشت سال ۱۳۶۳ او را به ما هدیه داد. بنده سه فرزند داشتم که ایشان فرزند دوم خانواده بود. به هنر علاقه داشت و در مقطع کاردانی رشته کارگردانی فارغ‌التحصیل شد.
پدر شهید حسینی سنگری تعریف کرد: سید هادی در حوزه نمایش و تئاتر بسیار فعال بود و آن‌طور که استادانش می گویند، از بهترین و با استعدادترین شاگردان آنها بوده است. طنزپرداز خانواده بود و در هر جمع خانوادگی، بازیگردان مجلس بود. هنوز هم وقتی درباره او صحبت می کنم، طنازی ها و طنزپردازی‌هایش به خاطرم می آید. دوره راهنمایی را در شهر قدس به پایان رساند و برای ادامه تحصیل به هنرستان کمال الملک در تجریش رفت و دیپلم گرفت. ساعت ۵ صبح بیدار می شد، به هنرستان می رفت و شب بر می گشت که این موضوع سخت کوشی، اراده زیاد و علاقه ایشان به هنر را نشان می داد.
وی با بیان این که فرزند شهیدش در بیشتر رشته های تئاتر از جمله طراحی صحنه دستی بر آتش داشت، گفت: در تئاترهای زیادی از جمله «میرعشق»، «حماسه انقلاب سنگ» و «باغ شب‌نما» بازی کرده بود. سال ۱۳۷۹ وارد صداوسیما شد و با گروه اجتماعی شبکه یک همکاری می کرد و همراه تعدادی از همکارانش در این گروه از جمله شهیدان «محمد‌رضا شادروح»، «حمید‌رضا خیرخواه» و «حسن نجفی» به شهادت رسید و در گلزار شهدای بهشت فاطمه (س) شهر قدس آرام گرفت.
پدر شهید حسینی سنگری روز حادثه سقوط هواپیمای سی 130 را این گونه روایت کرد: اتفاق دردناکی بود و دل تمام مردم ایران را سوزاند. پیکرها سوخته بود و مردم به سوز آنها، سوختند. «سید هادی» صبح ساعت ۵و نیم صبح از خانه خارج شد و پروازشان ساعت ۷ و نیم صبح بود. آنها چند ساعتی داخل هواپیما معطل می شوند تا این که ساعت یک ظهر پرواز می کنند. بعد از مدتی خلبان درخواست فرود اضطراری می دهد، به سمت مهرآباد بر می گردد اما هواپیما به ساختمانی در شهرک توحید برخورد و سقوط می کند. ما خبر را از دوستان شهید شنیدیم. با منزل ما تماس گرفتند و بلافاصله به فرودگاه رفتیم اما به جوابی نرسیدیم. بعد از آن تلویزیون خبر و اسامی را اعلام کرد. سیدهادی مقداری از ناحیه صورت آسیب دیده اما پیکرش سالم بود.
پدر شهید حسینی سنگری که از جانبازان دوران دفاع مقدس است، بیان کرد: شهدا شمع محفل بشریت و خانواده شهدا چشم و چراغ ملت هستند. شهید و شهادت در جامعه ما محور هستند. شهدا باید به صورت شایسته به جامعه معرفی شوند و ما نیز باید به عهد و پیمانی که با شهدا می بندیم، پایبند باشیم. امیدوارم خداوند هیچ خانواده ای را با عزیزش امتحان نکند. درد «سید هادی» خیلی سخت است اما ما را سربلند کرد. ما به شهیدمان افتخار می کنیم. تمام شهدا از دوران دفاع مقدس تا امروز، دردآشنا و دغدغه مند بودند و جان‌شان را پای آرمان های خود گذاشتند. ما از کسی توقع نداریم و خدا را شاکر هستیم که جوانمان در این مسیر قدم گذاشت و لیاقت شهادت را داشت.
این پدر والامقام بعد از گذشت 19 سال، فرزند شهیدش را این گونه توصیف کرد: «سیدهادی» شاهد است؛ نه تنها ایشان بلکه تمام شهدا شاهد و ناظر هستند و ما باید مراقب باشیم که خون این عزیزان پایمال نشود. این دنیا فانی و برای مومن زندان است بنابراین باید مراقب باشیم فریب بازی های دنیا را نخوریم. شهدا نزد خداوند عزیز هستند و به ما عزت می دهند.
وی در پایان با گرامی داشتن یاد و نام شهدا به ویژه شهدای سقوط هواپیمای سی 130 گفت: از مجموع شهدای این پرواز، 36 شهید از صداوسیما بودند که اگرچه کارهای خوبی برای معرفی آنها صورت گرفته اما کافی نبوده است. در گذشته مسولان با خانواده این شهدا دیدار داشتند که این تعامل کمرنگ شده است. در این دیدارها ما از دغدغه مردم صحبت می کردیم و امیدوارم باز هم بتوانیم پیام مردم را به مسولان برسانیم.
