هفت رباعی تقدیم به روح پر فتوح شهید سعید، سردار مقاومت، حاج قاسم سلیمانی

در گوش جهان، صدای ایران بودی
سرباز وطن، فدای ایران بودی
فارغ ز تمام خط کشی‌ها، سردار
یک عمر، تو خاک پای ایران بودی

سردار سپاه‌ دار بردوشان بود
فرمانده لشکر خطرنوشان بود
بر خاک کشید اژدر «داعش» را
او رستم شاهنامه‌ی انسان بود

از دایره‌ی «منم منم» بیرون بود
در مکتب عشق، عاقلی مجنون بود
همسنگر کوه و همرکاب طوفان
در دشت مقاومت، چراغ خون بود

در خلوت خویش، گرم خودسازی بود
دنیاطلبی برای او بازی بود
سربار نه، سرباز وطن بود آن مرد
در جان و دلش، هوای جانبازی بود

چون عید، سعید می‌شد و می‌خندید
او سرخ و سپید می‌شد و می‌خندید
با خنجر فتنه، پا به پای مردم
هر روز شهید می‌شد و می‌خندید

دنیا نفسان، سپاه عادت مردان!
خیلِ چپ و راست، ای سیاست مردان!
ای کاش به پای عاشقی برگردید
یک روز به کوچه ی «شهادت» مردان

بر لوح نبرد، «حاج قاسم» بنویس
در دفتر درد، «حاج قاسم» بنویس
برخیز و بخوان حماسه‌ی رستم را
بر سینه‌ی مرد، «حاج قاسم» بنویس

شاعر: رضا اسماعیلی

انتهای مطلب/