یادداشت از حسین عبداللهی؛
شهدا از تبار عاشوراییان و از نسل مالک و عمار هستند؛ قرآن‌های کوچکی در جیب خود داشتند که آرامش قلبی و پشت و پناهشان بود. چه بسا معجزه‌هایی که بخاطر وجود همین قرآن پر برکت در جیب رزمندگان اسلام اتفاق افتاد!
حضرت امام خمینی(ره) چه خوب فرمودند؛ ما را چه رسد که با این قلم‌های شکسته و بیان‌های نارسا در وصف شهیدان، جانبازان، مفقودان و اسرایی که در جهاد فی سبیل‌الله جان خود را فدا کردند یا سلامت خویش را از دست داده‌اند، مطلبی نوشته و سخنی بگوییم. زبان و بیان ما عاجز از ترسیم مقام بلند پایه عزیزانی است که برای اعلای کلمه حق و دفاع از اسلام و کشور اسلامی جانبازی کرده‌اند.
چقدر توانسته‌ایم از مرام شهدای والا مقام الگو بگیریم؟ چقدر حقی را که بر گردنمان بوده‌است، ادا کرده‌ایم؟" عکس شهدا را می‌بینیم ولی عکس شهدا عمل می‌کنیم" که باعث تأسف است.
در این میان به فرمایش حضرت رسول اکرم(ص) اشاره می کنم که می‌فرمایند؛هر کدام از شهدای آخرالزمان، برابر 20 شهید جنگ بدر است». پروردگارا! یا رب‌العالمین! به حق محمد مصطفی(ص) لیاقت شهادت در آخرالزمان را نصیبمان بگردان.... .
شهادت راهی برای حرکت در مسیر حق و نیل به وعده الهی و بهشت جاویدان که نصیب هر انسانی نمی‌شود. شهدا برای رسیدن به این وعده حق، از خانه، خانواده و لذت‌های زودگذر دنیایی دل کنده و چه بسیار زجرهایی که متحمل شدند تا به آرزوی صادق خود رسیدند.
سلام بر آنانی که قد خمیده‌اند تا ما با آرامش و امنیت در جامعه حضور یابیم؛ سلام بر آنانی که از نفس افتادند و جان خود را فدای میهن کردند؛ سلام بر آنانی که هر چه داریم، از رشادت‌ها و جانفشانی‌های آنانست؛ سلام بر تربت پاک شهدایی که خون سرخ خود را فدا کردند تا سر سبزی میهن اسلامی نصیب دشمن نشود.
مکه برای شما، فکه برای من
بال نمی‌خواهم این پوتین‌های کهنه هم می‌توانند مرا به آسمان ببرند
انتهای یادداشت/
