پژوهش
ایـن شـهید عزیـز در سـال 1317 تـوی مـحله چرند اپ تـبریز، در یک خـانواده مـتدین به دنیا آمد. از همان کودکی به درس خواندن خیـلی علاقه داشـت و دوران ابتدایی را با بهترین نمرات در مدرسه اقبال پشت سر گذاشت. دبیرستان را هم در مدرسه مروی تـهران خواند.
بـا پشـتکار و تـلاش زیـاد در سال 1337 موفق شد دیپلم بگیـرد و خودش را برای کنکور سراسری آماده کند. برای اینکه در کنکور قبول شود با جدیت تمام درس خواند.
در رشته پزشکی قبول شد ولـی به جـای اینـکه خوشحال باشـد، کمی دلخـور بود! چون اصلاً به رشته پزشکی علاقه نـداشت و عـاشق خـلبانی بود؛ پـس مـعطل نکرد و بخاطر عـلاقه‌اش از پـزشکی انـصراف داد و بـا خـوشحالی وارد دانـشکده خلبانی نیـروی هـوایی ارتـش شـد. دوره مقـدمـاتـی خلبانی را پشت سر گذاشت و اولین پروازش را با موفقیت انجام داد. این شهید عزیز با لیاقت و شایستگی خود به سمـت فرماندهی ارتـش جمـهوری اسـلامی ایران برگزیده شد.
این مرد بزرگ برای تـکمیل آمـوزش‌هـایی که آموخته بود راهی آمریکا شد. پـس از گـذرانـدن دوره‌هـای مختـلف، مـوفـق به دریـافت گواهینامه خلبانی هواپیمای شکاری بمب‌افکن f4 شد. چون بـه کشور و مردم کشورش علاقمند بود، خـیلی زود به ایران برگشت تا در کشور خودش خدمت کند. قـبل از اینـکه انقـلاب به پیـروزی برسـد در پـایگاه‌های مختلفی از جمله پایگاه یکم شکاری مهرآباد به مـدت 3 ســال، پـایـگاه هـــوایی شــاهـرخـی هــمـدان (سوم شکاری) به مدت 3 سـال و پایگاه شکاری شیراز به مـدت 8 سـال خدمت کرد. او تمام این سال‌‌ها را با موفقیت پشت سر گذاشت تا اینکه دشـمن بعثی به کشـور ما تجاوز کرد. با حمله ارتش بعثی به ایران، این شهید نقش مهم و بزرگی در طراحی و اجـرای عملـیات‌های هــوایی مـانند کـمان 99، حـمله بـه H3 و عملیات او سیراک (شمشیرسوزان) اجرا کرد. وقـتی دشـمن به دزفـول حمله می‌کـرد و سـعی در سـقوط این شهر داشت، این شهید بزرگوار در حفظ و حمایت از شهر استراتژیکی دزفول و پشتیبانی از مدافعان شهر آبادان نقش بسزایی داشت. این مرد بزرگ برای دفاع از وطن و خاک کشور، فرماندهی نیروی هوایی ارتش را برای چند سال به عهده گرفت. به خاطر اهمیت به تمامی کارهایی که به او واگذار می‌شد، مدتی به عنوان وزیر دفاع کابینه شهید رجایی انتخاب شد و در آنـجا هم به خـوبی درخـشید. هر روز به کارها و فعالیت‌هایش اضافه می‌شد تا اینکه به پیشنهاد سرلشکر ولی‌الله فلاحی، مشـاور ستاد مشـترک ارتـش جـمهوری اسلامی ایران شـد، تا پایان خدمتش این مسـئولیت را با جـان و دل پـذیرفت و کوچکتـرین قـصوری در انـجـامـش نداشت. در دهه 50 این شهـید بزرگوار به عـنوان یکی از ناظران نظامی نیروی هوایی به کشور ویتنام اعزام شد. او به امام خمینی (ه) عشق و عـلاقه زیـادی داشت. زمانی که در آمریکا تحصیل می کرد، پیامش این بود: «اگر امام فرمان بدهند با هواپیما خود را به کاخ شاه می‌کوبم.» مهرماه سال 1360، حین بازگشت از جبهه جنوبی جنـگ به تـهران بر اثـر سقـوط هـواپیما به هـمراه جمعی از فرماند‌هان
ارتش و سپاه، به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
