نوید سیم بر در گفتگو با شاهد جوان اظهار کرد: هنر را از کودکی دنبال می کردم وهمیشه از شاخه هایی هم پرش هایی داشتم ولی همیشه هنرهای تجسمی مبدا وعلاقه اصلیم بود برای همین علاقه مند به طراحی صحنه تئاتر شدم وبه هنرستان صدا وسیما رفتم وزود وارد فضاهای کاری تئاتر ،تصویر و فضا سازی شدم .
وی افزود: در حوزه ای که فعالیت داشتم آنقدر متمرکز بودم که کم کم فعالیت نقاشیم کم تر شد کما اینکه همیشه در طراحی صحنه نقاشی مبدا فکری و کمکم بوده است . مثلا در 35 تئاتری که طراحی صحنه کردم همیشه از نقاشی بهره بردم ، پیاده کردن فضای ذهنی کارگردانان در رنگ وفرم ،فضا ، بافت وترکیب بندی یا در ساخت طراحی اولیه ونقشه انفجاری تا فاینال دید تماشاگر همیشه نقاشی کمکم کرده است. در نگاه من صحنه یک تابلوی نقاشی است که می توان در آن راه رفت اما در صحنه همگی دخیل هستند ودر نقاشی فردیت مهم است .
این هنرمند نقاش در پاسخ به این سوال که چه رتبه های هنری داشتید گفت:رتبه های هنری می تواند تصدیقی برای هنرمند باشد،اما اصل کار هنری به رتبه نیست زیرا همیشه در رتبه ها انسان دخیل است وفردیت یا سلیقه صد درصد می تواند در آن موثر باشد یا چیزهای جانبیه دیگر، اما اصل ارتباط هنرمند با مخاطب است که در فحوای معنوی اثر وتاثیر گذاری های آنی دارد.
وی در بخش دیگری از صحبت های خود اضافه کرد: در تعدادی جشنواره های تجسمی ونمایشی که مربوط به سازمانی ، بین المللی یا مناسبتی بود شرکت کردم و رتبه های مختلفی را کسب کردم ، به جزء 35 تئاتری که طراحی و اجرا کردم شاید حول حوش 40 اثر را با فضای یادمانی طاراحی و اجرا کردم که بیشتر در مراسم ها وبرنامه ها مورد استفاده قرارگرفت وهمچنین تعدادی هم کار فضا سازی میدانی داشتم و40 تا ورکشاپ نقاشی هم برگزار کردم .
سیم بر در پایان گفت: در دوره ای که کارمند وزارت ارشاد بودم ودر معاونت قرآنی فعالیت می کردم سه دوره طراحی فضای هنری نمایشگاه قرآن را انجام دادم، اما اکنون بیشتر مشغول نقاشی هستم، یکی از مجموعه هایم که شاید تا پایان عمرم برای آن کارهای جدیدی بسازم مجموعه ای به نام «آزاد سازی» است اما مجموعه دیگری که می خواهم روی آن متمرکز شوم مجموعه «انتخاب» است که انشالله انجام می دهم.
سارا صادقی
