حساب کاربری

یکی از شب های کردستان

تعداد بازدید : 331
تاریخ و ساعت انتشار : دو شنبه 27 دی 1400 12:30
شغل‌های آینده عمدتا گروهی هستند. این جمله ساده یک معنای پنهان دارد. اگر شما از بهترین دانشگاه ایران و حتی جهان با بهترین معدل، فارغ‌التحصیل شوید اما اصول کار گروهی را ندانید، زندگی شغلی موفقی نخواهید داشت.

به گزارش شاهد جوان، شاید شما هم نام مهارت‌های نرم را شنیده باشید. مهارت‌های سخت هر حرفه را می‌توان در دانشگاه، در کارگاه‌های آموزشی و یا با تجربه در کنار یک نخبه آن حرفه آموخت. اما مهارت‌های نرم را در دانشگاه نمی‌آموزند. مثلا شاید شما تشخیص یک بیماری را در دانشگاه بیاموزید اما ارتباط با بیمار مهارت نرمی است که خودتان باید آن را بیاموزید. مهارت‌های سخت بدون مهارت‌های نرم معمولا به کار نمی‌آیند. کار گروهی یک مهارت نرم است که در بیشتر شغل‌ها به کارتان می‌آید. در این مطلب با مهارت کار گروهی آشنا می‌شویم. البته یادتان باشد برای تجربه این مهارت لازم نیست حتما صبر کنید تا وارد زندگی شغلی شوید. در روزهای دانشگاه هم می‌توانید با پذیرفتن پروژه‌های درسی گروهی، پذیرفتن مسوولیت یک اردوی دانشگاهی در دوران پساکرونا، عضویت در گروه‌ها و انجمن‌های فوق‌برنامه دانشگاه، عضویت در گروه‌های خیریه یا کمک‌رسان و حتی پذیرفتن یک کار دانشجویی این مهارت مهم را تمرین کنید. بعضی بازی‌ها و ورزش‌های گروهی هم میدان خوبی برای تمرین مهارت گروهی هستند. مخصوصا اگر به شکل حرفه‌ای و جدی آن‌ها را دنبال کنید.

مرحله اول: همفکری

وقتی که شما قرار است یک پروژه شغلی را پیش ببرید اول از همه باید در مورد شیوه انجامش همفکری کنید. مخصوصا اگر مدیر یک بخش هستید حتما مرحله همفکری را برای هر پروژه انجام دهید. در مرحله همفکری از اعضا بخواهید ذهنشان را باز بگذارند و نظر خودشان را در مورد شیوه اجرای پروژه بگویند. معمولا در هر گروه بعضی از اعضا در اظهار نظر فعالند، بعضی از دیگران پیروی می‌کنند، بعضی مخالفت می‌کنند و کسی هم باید باشد تا نظرات را جمع کند. بگذارید این روند طبیعی در همفکری پیش برود. جلسه را به نتیجه رها نکنید. در نهایت نظرات را دسته بندی و جمع بندی کنید. با رای‌گیری از اعضای گروه  یکی از شیوه‌ها را انتخاب کنید. یادتان باشد لازم نیست که همه اعضای گروه موافق یک شیوه باشند. در بیشتر موارد رای اکثریت کافیست.

مرحله دوم: تقسیم کار

در مرحله دوم باید کارها را تقسیم کنید. هر کاری به توانایی و تخصص احتیاج دارد. اگر تخصص اعضای گروه متفاوت است و شرح وظایف هم تخصصی هستند، به هر کسی متناسب با تخصص کار بسپارید. در مواردی که تخصص بیشتر گروه مشابه است یا کارها تخصصی نیستند بر اساس علاقه و روحیه افراد کارها را تقسیم کنید. می‌توانید از خود افراد گروه بپرسید ترجیح می‌دهند کدام بخش پروژه را انجام دهند. در مواردی که دو نفر متقاضی یک بخشند یا بخشی بدون متقاضی باقی مانده با مذاکره بین افراد تقسیم کار را سر و سامان دهید.

مرحله سوم: تعهد به نقش

      در مرحله سوم کار هر فردی مشخص است و تازه بخش عملی پروژه شروع شده است. در این بخش مهم است هر کسی کار خودش را به بهترین نحوی که می‌تواند و بدون دخالت در کار افراد دیگر انجام دهند. مهم است که افرادی که نظرشان در مرحله اول رای نیاورده هم با وجود موافق نبودن با این شیوه، آن را به درستی انجام دهند. در این مرحله افراد منفعل ممکن است تماشا کنند یا کار را به دیگران بسپارند. مهم است که این افراد ترغیب شوند کارشان را انجام دهند. البته شاید در موارد اضطراری افرادی از گروه زمان کم بیاورند و نیازمند همکاری یا مشورت دیگر اعضای گروه باشند. در این موارد کمک کردن به دیگران می‌تواند روحیه کار گروهی را تقویت کند.

 مرحله چهارم: مسوول نتیجه گروه است

در انتهای یک کار گروهی، یا پروژه به نتیجه می‌رسد، یا شکست می‌خورد یا جایی بین پیروزی و شکست قرار می‌گیرد. مهم است که همه اعضای گروه چه شکست و چه پیروزی را مال گروه می‌دانند. در صورت پیروزی مدیر گروه نباید موفقیت را فقط به موفقیت خودش بلکه باید به تلاش و همکاری همه اعضای گروه نسبت دهد‌. در صورت شکست هم نباید عضو یا اعضایی از گروه را متهم کرد. همه گروه در پیروزی و شکست گروه سهم دارد.

نویسنده: سعید جویانی

بیشتر بخوانید: هوشت را بشناس و رشته ات را انتخاب کن!

انتهای مطلب/

  • جدیدترین ها
  • پربازدید ها