به گزارش شاهد نوجوان از ایسنا، حسن شکوهی» از جمله آزادگان دوران هشت سال دفاع مقدس است. او روایت می‌کند: در ماه مبارک رمضان به علت بیماری کلیه چند روز نتوانستم روزه بگیرم اما مصمم بودم که روز ضربت خوردن و شهادت مولا امیرالمومنین علی(ع) را به هر ترتیب که می‌شود روزه بگیرم.
روزه گرفتن در اردوگاه ممنوع بود و نگهبانان عراقی هر روز آسایشگاه را تجسس می کردند تا کسی غذای خود را نگه ندارد. به همین علت مجبور بودیم غذایمان را در داخل لیوان مخفی کنیم. اما یکی از نگهبانان غذای مرا پیدا کرد و دور ریخت. البته آن شب با یک نصفه نان افطار کردم و بعد از آن چراغ را خاموش کردیم و به عزاداری پرداختیم.
صبح که شد نگهبانان پرسیدند: دیشب چه کسی چراغ را خاموش کرد و عزاداری کنندگان چه کسانی بودند؟
با سکوت برادران، مرا به جرم آنکه غذایم را دیروز پیدا کرده بودند، با خودشان بردند. چشم ها و دست و پایم را بستند و کابل برق را به بدنم متصل کردند، سپس با سیگار بازوهایم را سوزاندند تا اعتراف کنم چه کسانی دیشب عزاداری می‌کردند و پس از این شکنجه‌های فجیع مرا به زندان انفرادی بردند.
