شعر
در آن هــمه شــلـــوغـی
در گــــرمی بــــیــابـان
دیـــدم عـــــمـو و بـابـا
رفـتــند ســمت میــدان
آن لحظه عمه زینب(س)
بـــودی تــــو در کنــارم
فـــهمـیـدی از نــگـاهـم
غــمگـیــن و غـصه دارم
مــانــدی و مثــل مـادر
حــرف مــرا شــنـیـدی
دســت نـــوازشـــت را
روی سـرم کــشــیــدی
گـفـتـی صبـور بـــاشـم
در غـــصههـا نــــمانـم
تـو بـهتـریـن پـنــاهـی
مـمنــون عــمه جــانـم