یک پلاک مانده یادگار
در کنار استخوان تو
استخون و چند مشت خاک
مانده از تن جوان تو
لحظههای پر گرفتنت
از میان مین در کمین
تکه تکههای جان تو
سهم آسمان شد و زمین
لحظههای پر گشودنت
شوق تو زبانه میکشید
رنگ خون تو به روی خاک
نام جاودانه میکشید
در نگاه قاب عکس تو
عشق، چون پرندهای رهاست
نقش ماندگار نام تو
روی شانههای کو چههاست
فاطمه حسین پور
