تولد 
ماه چون چشم نیمه باز از دور
چشمکی زد به چشم در خوابت
بالهای فرشته زیر سرت
بالشت بود و بند قنداقت

پدرت بوسه زد به گونه ی تو
تا دهان را پر از عسل بکند
از سر شوق دست و پا نشناخت
مادرت تا تو را بغل بکند

آمدی و به خانه آوردی
با خودت نور پاک شادی را
سجده ی شکر شد بهانه ی مُهر
تا ببوسد امام هادی را

توی گوشت پدر اذان سر داد
گونه ات را دم دهن بگذاشت
بعد رو کرد بر فرشته و نور
نام فرزند را حسن بگذاشت

مسعود طاهری عضد