ضرب المثل؛
به گزارش نشریه الکترونیکی شاد جوان و نوجوان، آنها در توجیه عمل خود استدلال می کنند که فرد سرزنش کننده اگر در آن شرایط قرار میگرفت، شاید به مراتب شدیدتر عمل میکرد و اگر او خانه به خانه گریخته، آن فرد کوه به کوه می گریخت.
اما داستان این ضرب المثل: می گویند زمانی، بازی شکاری با مرغی خانگی شروع به بحث و جدل و مباحثه کرد و با طعنه به او گفت: «تو واقعا مرغ بی وفا و عهدشکنی هستی، در حالی که بهترین اخلاق و پسندیده ترین رفتار، وفاداری است».
حتی وفاداری از پایههای جوانمردی و مروت به حساب می آید.
مرغ خانگی خوب به صحبت های باز گوش داد و بعد از او پرسید: تو چه بی وفایی از من دیدهای یا کدام بد عهدی را از من به یاد داری؟
باز جواب داد: نشانه بی وفایی تو در این است که با این همه لطف و محبتی که انسان ها در مورد تو دارند و به تو آب و دانه می دهند و شب و روز مراقبت هستند و برای تو جای خواب و استراحت فراهم میکنند اما با این حال هر وقت می خواهند تو را بگیرند، تو از دست آن ها میگریزی و از این بام به آن بام فرار می کنی.
این واقعا حق ناشناسی است که تو از کسی که این قدر به تو لطف و محبت دارد، گریزانی، در حالی که من با وجود این که حیوان وحشی هستم وقتی چند روز با انسان ها باشم، به آن ها انس میگیرم و حتی از دست آنها دانه میخورم و همیشه حق آن را نگه میدارم.
به عنوان مثال برایشان شکار میکنم و به آن ها میدهم و هر قدر هم دور رفته باشم به محض این که صدای آن ها را می شنوم، پرواز می کنم و به سوی آن ها می آیم. مرغ در جواب او گفت: «راست می گویی، اما برگشتن تو و فرار من به این علت است که تو هرگز بازی را به سیخ کباب کرده ندیده ای، اما من بسیاری از دوستان خودم را در تابه بریان شده دیده ام، تو هم اگر آن چه را که من دیدم، می دیدی، هیچ وقت طرف آدم ها نمی آمدی و اگر من بام به بام می گریزم تو کوه به کوه می گریختی!»
