«نَه» گفتنِ خالی مهم نیست

به گزارش گروه شاهد نوجوان، روانشناس‌های کودک می‌گویند خانواده‌ها باید بچه‌هایشان را جوری تربیت کنند که بتوانند «نه» بگویند.

مشکل اصلی این است که اولین «نه» را معمولا کودک و نوجوان در محیط خانواده و به پدر و مادرهایشان می‌گویند. 

در این شرایط روانشناس‌ها به پدرها و مادرها توصیه می‌کنند اولین «نه» که از کودکتان می شنوید به جای اینکه واکنش منفی نشان دهید، جشن بگیرید و به خاطر وارد شدنش به یک مرحله تازه رشد، خوشحال شوید.

غیر از این‌ها روانشناسان توصیه می‌کنند که درباره این «نه» گفتن بین بچه و پدر و مادرش گفت‌وگو انجام شود تا دلیل‌های واقعی آن روشن بشود.

اما این همه ماجرا نیست. در «نه» گفتن دو چیز خیلی مهم وجود دارد که باید در نظر داشته باشیم.

1-نه گفتن اصلا با پرخاشگری و حتی بداخلاقی و اوقات تلخی همراه نباشد چون نتیجه برعکس می‌دهد.

2-برای نه گفتن دلیل منطقی وجود داشته باشد یعنی دلیلی که حداقل بشود درباره آن صحبت کرد مثلا وقتی کودک یا نوجوان می‌گوید این لباس را دوست ندارم و مادرش می‌گوید چرا؟ حداقل چند جمله بین مادر و فرزند رد و بدل شود.

بیشتر بخوانید: مهارت های زندگی جوانان

انتهای مطلب/